Geçtiğimiz her yılda, teknolojiyle birlikte farklı meslek dalları da önem kazanmaya başlıyor. Sosyal medya pazarlama yöneticisinden tutunda, blogger gibi sosyal medyaya dönük meslek dalları gelişen teknoloji ile çok daha fazla rağbet görüyor. İnsan Kaynakları departmanları her geçen gün dijital dünya ile ilgili yeni bir çalışma alanının iş ilanlarını açıyor.
Ortaya çıkan yeni çalışma sahaları ile eski zamanların esnafları ise, teknolojinin gelişmesine bağlı olarak ihtiyacın azalması nedeniyle artık o eski mesleklerini icra edemiyorlar. Eskiden ihtiyaç duyulan birçok meslek dalı, şimdilerde gerek görülmediğinden yapılamasa da, o zamanların esnaf – müşteri arasındaki sıcaklığını kimsenin unutacağını sanmıyoruz. Biz de o eski zamanların sıcaklığını tekrar hatırlatmak için, unutulmaya yüz tutmuş 20 mesleği sizler için listeledik. İşte ‘nerede o eski esnaflık’ diyeceğiniz unutulmuş meslekler;
Çığırtkanlık
Bir yere insanları toplamak gerektiğinde ya da bir durum duyurulmak istendiğinde, çığırtkanlar sokak sokak dolaşır, ahaliyi toplardı.
Niyetçilik
Özellikle çocukların gözdesi olan niyetçilik mesleğinde, tavşan ya da kuşlara niyet kağıtları çektirilerek para kazanılırdı. Günümüzde turistik yerlerde nadiren görünen niyetçiler neredeyse unutulmaya yüz tutmuş durumda.
Zembilcilik – Hasırcılık
Hasır, sepet, zembil, sandık gibi ürünler sazlıklardan elde edilen sazların birleştirilmesiyle oluşturuldu. Şimdi günümüze uygun olarak daha çok sandalye, plaj şemsiyesi, çantalar da kullanılsa da git gide yok olan meslek dallarından biri oldu.
Ayı Oynatıcısı
Ayı oynatıcısı, def sesiyle sokaklarda ayı oynatır, çevresine seyirci toplardı. Burnuna takılan zincirle oynatılan ayının en büyük seyircisini de çocuklar oluştururdu.
Zerzevatçı
Hasır sepetleriyle sokakları dolaşırlardı zerzevatçılar. Salata, marul gibi sebzeleri satan zerzevatçıların yerini ise şimdiki pazarlar karşılamaya başladı.
Edirnekari – Edirne İşi
Çeyiz sandıklarının, takı kutularının, ayna kenarlarının süslemelerinin yapıldığı Edirnekari, ilk olarak Osmanlı zamanında Edirne’de denenmiştir. Eşyalara farklı motifler çizilerek yapılan bu meslek dalını günümüzde yapan ise neredeyse kalmadı.
Esansçı
Şehirlerin pazar yerlerinde, köy kahvelerinde rastlanan esansçılar, esans sandıkları içerisindeki küçük şişelere hapsettikleri esansları satarlardı.
El Süpürgecisi
Elektrikli süpürgelerin henüz yaygınlaşmadığı dönemlerde el süpürgeleri kullanılır ve el süpürgecileri tarafından yapılır, satılırdı.
Arzuhalci
Cumhuriyet dönemine kadar icraati devam eden arzuhalcilik, üst makama gönderilecek dilekçe, mektup yazımını üstlenirlerdi. Yasaları iyi bilen, okuma – yazması olan insanların çalıştığı arzuhalcilik mesleğini yapanlar; adliye binaları, evlendirme daireleri gibi yerlerin civarlarında bulunurlardı.
Sepet Hamalı
Pazara gelenlerin yüklerini taşıyarak evlerine kadar bırakırlardı. Pazar arabaları çıktıktan sonra yaygınlığını yitiren sepet hamallığı, yorucu bir iş olmasından dolayı da pek fazla tercih edilmiyor.
Mestçi
Mestçiler, kunduranın içine giyilen yumuşak ayakkabıya denilen mesti, renk ve ayak ölçülerine göre imar etmekte, tamir ve bakımını yapmaktaydılar.
Çıracı
Tartıyla alınan çıralar deste hesabıyla satılır ve esnaflar kış aylarında sokak sokak dolaşırlardı.
Yazmacılık
Yemeni, yorgan yüzü gibi şeylerin çiçeklerini elle yapan kimselere denirdi. Motifler kalemle çizildikten sonra fırçayla boyanmasıyla yapılırdı. Beceri ve ustalık isteyen yazmacılık, makinelerin çoğalmasıyla unutulmuya yüz tutan mesleklerden biri.
Urgancı – Kendirci
Sulu yerlerde yetişen ve bir sanayi bitkisi olan kendirden dokuma yapan kendirciler, halat ya da ince bez gibi malzemeler yaparlardı.
Bacacı
Ahşap binaların yoğun olduğu bölgelerde özellikle ihtiyaç duyulan bacacılar, yangın risklerini önlemek adına kış öncesi baca temizliği yaparlardı.
Salepçi
Bozacıların yanı sıra salepçiler de özellikle kış aylarında çalışır, sokak sokak dolaşır, müşterilerinin ayağına giderdi.
Sucu – Saka
Her evin kuyusu olmasına rağmen içmek için getirilen su uzaktan getirilirdi. Sucularda çeşmelerden aldıkları suları taşımakla görevliydiler.
Şerbetçi
Özellikle yaz aylarının kurtarıcısı olarak bilinen şerbetçiler, ellerindeki tasları birbirine vura vura sokak sokak gezerlerdi.
Çerçi
Tuhafiye eşyası satan esnaflar, özellikle ulaşımın zor olduğu yerlere incik boncuk, oyuncak gibi ufak tefek eşyalar satarlardı. Bunlara ise çerçi denirdi.
Ciğerci
Omuzlarındaki sarıklara dizili ciğerlerle dolaşan ciğerciler, mahalleleri dolaşır, ellerindeki ciğerleri ve paçaları satarlardı.
